Ciekawa włoska seria historyczno – przygodowa której akcja rozgrywa się na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku. Niezły scenariusz poparty dobrą grafiką w której kolory zasługują na specjalną uwagę czyni z tej serii interesującą pozycję. Miejsce osadzenia akcji, zmieniające się lokalizacje poszczególnych albumów też wpływają na poziom zainteresowania czytelników. Komiks Stworzyła para włoskich twórców, Cinzia Ghigliano odpowiadająca za rysunki i Marco Tomatis który napisał scenariusze dla wszystkich sześciu albumów tej serii.
Oryginalnie opublikowana we Włoszech seria została wydana we Francji przez Castermana w kolekcji Roman A Suivre, grupującej prace najbardziej uznanych i utytułowanych twórców. Taka nobilitacja tego cyklu nie była bezpodstawna. Zdecydowana większość albumów serii to bardzo dobre historie kryminalne połączone z elementami przygodowo historycznymi. Są dobrze opowiedziane, traktują o interesujących czasach a strona graficzna komiksu to kolejny atut tej produkcji. Intrygi kryminalne są dobrze przemyślane, trzymają w napięciu i często zaskakują.
Akcja pierwszego tomu komiksu rozgrywa się na początku dwudziestego wieku w Wenezueli, na tle burzliwych zmian politycznych jakie zachodziły w tym kraju. W prowincjonalnym miasteczku które lata swojej świetności (o ile takie miało) ma już dawno za sobą zaczynają się rozgrywki związane z odkryciem ropy. Są to czasy rządów dyktatorskich i pierwszych „praw wydobywczych” oraz początków wenezuelskiego przemysłu naftowego.
Główna bohaterka, Solange Divas prowadzi kawiarnię Cafe Martynika w małym miasteczku w pobliżu którego odkryto złoża ropy naftowej. Zostaje mimowolnie wciągnięta w rozgrywki związane z tym odkryciem oraz przewrotem i obaleniem dyktatora Cipriano Castro. Komiks jest dynamiczny, intryga opowiedziana w tym albumie jest skomplikowana, pełna zwrotów akcji i tajemnic. Są morderstwa, wielka polityka ale też tajemnice z przeszłości wielu postaci.
W kolejnych albumach akcja przenosi się do Europy, najpierw do Irlandii podczas walk o niepodległość kraju a później do Włoch. Oba te albumy są bardzo dobre, mają dobrze poprowadzone intrygi kryminalne. Nie są one nadzwyczajnie oryginalne, trudno o oryginalność w gatunku w którym powstało literalnie tysiące fabuł. Ale tutaj kryminalne intrygi mają sens, dynamikę i tajemnicę. To silna strona tego komiksu jako całości. Gorzej jest z intryga polityczną, tutaj widać pośpiech i powierzchowność historii. Scenarzysta nie ma tak wiele nowego do powiedzenia w tym temacie. Nie jest to duży zarzut, bo thrillerów politycznych też powstało już wiele i trudno tu o oryginalność. Mimo wszystko mogłoby być lepiej, niektóre wątki rozwiązują się zbyt łatwo, jakby autorom nie starczyło pomysłu na lepsze zakończenie stworzonej opowieści.
Początek serii może być co nieco dezorientujący dla czytelników ponieważ główna boahaterka spotyka w nim postaci które najwyraźniej zna, wspomniane są historie i przygody jakie miała wcześniej ale jako czytelnicy nie znamy szczegółów.
Dzieje się tak ponieważ autorzy przedstawiają przygody Solange niechronologicznie, tak jak im podyktuje fantazja. Jeżeli akcja tomu pierwszego rozgrywa się około 1907 roku, tom kolejny to rok 1917. Trzeci tom, włoski, opowiada historię rozgrywającą się w 1909 roku. Po nich ukazały się dwa tomy cofające opowieść w czasie do okresu przed tomem pierwszym. W tomie Anarchiści i fałszerze akcja rozgrywa się w USA w 1903 roku, na tle rozgrywek związanych z budową kanału panamskiego i oderwaniem Panamy od Kolumbii. Wyjaśnia się tam wiele z niedomówień jakie pojawiały się w pierwszym tomie. Daje to ciekawy efekt podczas czytania serii. Trzeba czytać poszczególne tomy bardzo uważnie by nie przegapić powiązań. Daje to większe zaangażowanie czytelnika i bardziej absorbującą historię niż gdyby wszystko zostało opowiedziane prosto i chronologicznie.
Kolejny tom, Wielka Iluzja, z akcją osadzoną w przedrewolucyjnej Rosji ma najlepszą okładkę, bardzo dynamiczną. Szczerze mówiąc to ta okładka przyciągnęła moją uwagę do serii. Niestety album ze świetną okładką jest też najgorszy z całego cyklu. Para autorów nie ma nic nowego czy ciekawego do powiedzenia na temat Rosji, sama intryga kryminalna w tym albumie też nie jest nadzwyczajna.
W ostatnim albumie, Lato 1914, przenosimy się do początków wojny światowej i intrygi która znów będzie miała powiązania z albumem Sin fein, drugim w serii oraz bezpośrednio z Anarchistami i fałszerzami. Solange wyrusza w niej do Europy w poszukiwaniu skarbu, kolekcji zaginionych obrazów. Przy okazji wplątuje się w rozpoczynającą się właśnie wielką wojnę.
Solange to seria która warta jest uwagi z wielu względów. Przede wszystkim ma kompetentnie poprowadzone, ciekawe intrygi kryminalne. Komiks jest pełen akcji i napięcia, zwroty akcji są częste i dobrze zaaranżowane. Strona przygodowa też jest dobrze zrobiona w tym cyklu. Akcja przenosi się z miejsca na miejsce. Poszczególne lokacje są ciekawe i przedstawione w interesujący sposób. Jako opowieść kryminalno przygodowa ten komiks plasuje się w czołówce gatunku.
Trochę słabiej wypada strona thrillera politycznego i ogólniejszych socjopolitycznych komentarzy, choć nie jest źle i w tym departamencie. Serię tę porównałbym do cyklu Max Fridman Giardino. Łączy je nie tylko podobna tematyka czy podejście do opowiadania ale też, wbrew pozorom, podobny styl graficzny. Chociaż styl graficzny Ghigliano daleki jest od ligne claire używanego przez Giardino. Jest bardziej brudny, niestaranny ale bardzo czytelny i atrakcyjny, jeżeli się do niego przyzwyczaimy.
Przy czym uważam że jednak jeżeli nawet Solange stoi na równi z Maxem Fridmanem jeżeli chodzi o intrygę kryminalną i jej prowadzenie to jednak Giardino jest lepszy jeżeli chodzi o sposób w jaki pokazuje politykę i rozgrywki polityczne na szczytach władzy. Nie jest tak dosadny ale jednak widzi i pokazuje więcej i głębiej. Solange to jednak wciąż, mimo kilku niedostatków, jeden z lepszych komiksów w swojej kategorii. Graficznie jest bardzo dobrze, głównie dzięki zastosowanym w komiksie kolorom, bardzo żywym i mocnym.
Mocnym atutem komiksu jest też oczywiście postać głównej bohaterki, niezależnej i odważnej. I bardzo współczesnej w swoich poglądach oraz zachowaniach.
Seria Solange – Marco Tomatis (sc) i Cinzia Ghigliano (rys)
- Solange 04/1986
- Sinn Fein : révolte irlandaise 01/1988
- Canevas pour un théâtre de marionnettes 09/1989
- Anarchistes et faussaires 01/1992
- La grande illusion 01/1993
- Eté 1914 05/2001
Przypadkowe akty głupoty 