Kiedy kupowałem Berceuse assassine nie słyszałem wcześniej o seriach Spirou czy Soda, nazwiska Meyer czy Tome absolutnie nic mi nie mówiły. A komiksy takie jak Undertaker czy XIII Mystery które zilustrował Ralph Meyer były pieśnią odległej przyszłości. Komiks kupiłem z jednego powodu, klimatycznej grafiki, szczególnie okładki pierwszego tomu. I w zasadzie zakup mnie nie zawiódł. Trylogia Zamordowana Kołysanka to kawal niezłego komiksu noir osadzonego w klimatach klasycznych dla gatunku czyli USA. Tome stworzył ciekawą choć niezbyt oryginalną historię I potrafił zapewnić napięcie umiejętnie grając kliszami gatunku czarnego kryminału.
Joe Telenko jest Nowojorskim taksówkarzem, ma żonę na wózku inwalidzkim, kochankę i chore serce. Poza tym nie ma już nic poza marzeniem o pozbyciu się małżonki. Prowadzi spokojne i nudne życie nowojorskego taksówkarza do momentu spotkania ze starym przyjacielem, lekarzem który diagnozuje u niego chorobę serca. Od tego momentu życie Telenki się zmienia
Plany zabicia żony nabierają konkretnych kształtów. Zdobywa pistolet, później wspólnika z którym dokona zbrodni, zaczyna też planować morderstwo żony w najdrobniejszych szczegółach. Każdy jednak kto oglądał klasyczne kino noir wie że nawet najlepszy plan zawiedzie kiedy do gry wchodzi przypadek. A nie tylko przypadek wchodzi w drogę Telenki. Przyjaciele, policja, żona i inni też dorzucają swoje trzy grosze.
Komiks głównie grafiką i klimatem stoi.
Tome to sprawny scenarzysta, stworzył opowieść która wciąga i zaskakuje niemal do końca, korzystając szerokimi garściami z klisz kinowych narracji noir. Nie ma w tej historii wiele oryginalności ale od dawa już o to nie chodzi w komiksach tego gatunku. Jest tam to co najważniejsze akcja, atmosfera, ciekawe postacie (przynajmniej niektóre) i zaskakujące zmiany fabularne. I jest też w miarę ciekawa oprawa graficzna w wykonaniu Ralpha Meyera.Nowy Jork pokazany w komiksie jest taki jaki powinien być w opowieści noir, brudny, ciemny i niepiękny. I scenarzysta i rysownik dobrze czują się w konwencji czarnego kryminału, przedstawianiu postaci z różnych środowisk i ich obsesji. Komiks nie zasługuje na uwagę ze względu na swoją nowatorskość ale na wierność tradycji noir i profesjonalne wykonanie. To spora porcja niezobowiązującej rozrywki dla ludzi którzy lubią opowieści gatunkowe.
Berceuse Assassine Philippe Tome (sc) Ralph Meyer (rys)
- Le coeur de Telenko 1997
- Les jambes de Martha 1999
- La memoire de Dillon 2002
